Tłumacze przysięgli w Rumunii.

Jak zostać tłumaczem przysięgłym w Rumunii?

Rumunia należy do grupy państw, w których zawód tłumacza przysięgłego jest prawnie określoną instytucją. Podobnie jak w Polsce, przyznawanie uprawnień tłumaczom przysięgłym w Rumunii spoczywa na barkach Ministerstwa Sprawiedliwości. W Polsce odbywa się to jednak drogą dużo bardziej oficjalną – kandydat na tłumacza przysięgłego musi zdać egzamin, złożyć ślubowanie przed Ministrem i zostać wpisanym na listę tłumaczy przysięgłych. W Rumunii postępowanie jest nieco łatwiejsze – wystarczy otrzymać od Ministerstwa Sprawiedliwości odpowiedni dokument zatytułowany „Autorizaţie”. Jest on potwierdzeniem posiadanych przez tłumacza przysięgłego uprawnień. Jednocześnie numer tego dokumentu staje się numerem identyfikacyjnym tłumacza – tłumacz ma obowiązek umieszczać go na każdym tłumaczonym dokumencie. W Polsce kwestia numeru wygląda nieco inaczej – numerem charakteryzującym tłumacza przysięgłego jest jego numer na liście. Podobieństwo między Polską a Rumunią występuje jednak w kwestii pieczęci – w obydwu państwach tłumacze przysięgli mogą zacząć praktykę dopiero po ich otrzymaniu, i mają obowiązek przystawiać swoje pieczęcie na wykonanych tłumaczeniach.

Cechy tłumaczenia uwierzytelnionego w Rumunii

Wykonując tłumaczenie uwierzytelnione, tłumacz przysięgły w Rumunii musi trzymać się ściśle określonych reguł. Dotyczą one przede wszystkim klauzuli poświadczenia. Klauzula poświadczenia to element umieszczany przez tłumacza przysięgłego pod tekstem przetłumaczonego dokumentu. W Rumunii ma ona określoną co do słowa formę. Podzielona jest na cztery części, a w każdej z tych części muszą obowiązkowo znaleźć się poszczególne elementy. W części pierwszej tłumacz musi umieścić swoje imię i nazwisko, określić języki, do których tłumaczenia posiada uprawnienia, wpisać wspomniany numer identyfikacyjny, a także kilka elementów związanych z treścią wykonanego tłumaczenia: potwierdzenie jego poprawności, zapewnienie o przetłumaczeniu całości tekstu i niewystępowaniu pominięć, informację, że sens i treść nie zostały zmienione. W drugiej części tłumacz przysięgły ma obowiązek opisać dokument, który otrzymał do tłumaczenia – podać ilość jego stron, tytuł, nazwę organu wydającego oryginalny dokument oraz określenie, czy do tłumaczenia oddano tylko jego część, czy całość. W trzeciej części tłumacz powinien podać informacje dotyczące tekstu po przetłumaczeniu – ilość jego stron, numer wniosku (czyli numer, jakim oznaczono tłumaczenie po tym, jak klient złożył dokument u tłumacza) oraz datę złożenia zamówienia. Część czwarta obejmuje cenę, jaką tłumacz wyznaczył za tłumaczenie, oraz numer i datę złożenia przelewu bądź innej formy zapłaty, jakiej dokonał klient. Taka klauzula powinna kończyć się podpisem i pieczątką tłumacza. Klauzula poświadczenia sporządzona przez tłumacza przysięgłego w Rumunii różni się więc od klauzuli wymaganej w Polsce. Klauzula przygotowywana przez polskiego tłumacza przysięgłego nie zawiera takich elementów jak np. cena tłumaczenia.

Tłumaczenia rumuńskie w Polsce

Wydawać by się mogło, że zawód tłumacza przysięgłego w Polsce i w Rumunii jest bardzo podobny. W obydwu państwach jest to instytucja określona prawnie, a uprawnienia do jej pełnienia otrzymuje się od Ministerstwa Sprawiedliwości. Niektóre elementy klauzuli poświadczenia również nie odróżniają się od siebie. Mimo to należy pamiętać, że tłumaczenia sporządzone przez tłumacza przysięgłego w Rumunii zgodnie z prawem nie mogą być zaakceptowane przez polskie urzędy. W sytuacji wystąpienia konieczności złożenia do urzędu jakiegokolwiek dokumentu w języku rumuńskim, należy skorzystać z usług tłumacza zaprzysiężonego w Polsce.